บทที่ 799

หนิงกั๋วหงถอยไปด้านข้างสองก้าวแล้วหันไปมองฉินลี่ที่ยังคงกอดป้ายหลุมศพอยู่

เธอเดี๋ยวก็ร้องไห้เดี๋ยวก็หัวเราะ ผมเผ้าก็ยุ่งเหยิง เสื้อผ้าสีดำเปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลน

เวินเอ๋อหว่านกำลังจะเดินเข้าไปหาเธอ แต่ข้อมือก็พลันถูกรัดแน่น

มู่เหยียนเซินดึงเธอไว้

"อย่าเข้าไป" มู่เหยียนเซินเตือน "ไม่ว่าฉินลี่จะบ้าจร...